Castratie

De testosteronproductie in de testikels zorgt bij de hengst voor de ontwikkeling van lichaamskenmerken zoals zwaardere bespiering, maar ook voor hengstengedrag zoals showgedrag, bijten en snel afgeleid zijn door merries. Dit kan voor problemen zorgen in de omgang met mensen en andere paarden.

Castratie schakelt de testosteronproductie van het paard uit. Het moment van castratie is van diverse factoren afhankelijk. Hengsten worden meestal gecastreerd in de leeftijd van één tot twee jaar, maar je kunt ook afwachten of het paard wordt goedgekeurd als dekhengst. Blijkt het paard daarvoor niet geschikt, dan wordt het doorgaans pas op latere leeftijd (drie à vier jaar) gecastreerd.

Voor het uitvoeren van de castratie is het belangrijk dat de hengst in goede algehele conditie is. De dierenarts controleert ook of beide testikels in de balzak zijn ingedaald en of er geen darmen in de balzak zitten.

Er zijn verschillende manieren om een hengst te castreren. In een operatiezaal is de kans op complicaties het kleinst omdat er veilig en schoon gewerkt kan worden. Sommige paardenartsen castreren hengsten ook thuis. Dan zijn de omstandigheden doorgaans niet zo schoon en veilig als in een kliniek en is de kans op complicaties significant groter.

Staande castratie
Deze methode vindt plaats bij het staande paard onder sedatie en lokale verdoving. De kans op complicaties is bij deze methode groot, doordat het paard nog kan bewegen en er niet volledig steriel kan worden gewerkt. Ook is de ingreep vaak niet volledig gevoelloos, waardoor vervelende situaties kunnen ontstaan.

Liggende castratie
Een liggende castratie vindt plaats onder volledige narcose, waardoor het paard niet voelt van de castratie en er veilig en schoon gewerkt kan worden. De meeste paardenartsen kiezen voor deze methode omdat dit de veiligste en schoonste werkomstandigheden creëert. Een nadeel is de volledige narcose. Dit vereist professionele (na)zorg.

Naast de keuze voor staande of liggende castratie, zijn er verschillende castratietechnieken die de paardenarts kan toepassen (onbedekte, halfbedekte, bedekte en klophengstcastratie). Aan deze verschillende technieken zitten voordelen en risico’s. De dierenarts zal beoordelen welke methode het beste is voor jou paard.

Tips: houd de wond droog (niet afspuiten met water), monitor de temperatuur van het paard en controleer dagelijks de zwelling van de balzak. 

Neem bij twijfel altijd contact op je dierenarts.

Dit is een samenvatting. Lees het volledige kennisartikel ‘castratie’ op Paardenarts.nl.

Naast de basisverzekeringen heeft EFO Paardenverzekering ook een aparte verzekering voor het castreren van hengsten.