Schiefels

De griffelbeenderen zijn met peesachtig weefsel verbonden aan weerszijden van het pijpbeen bij de voorknie en sprong. Het botvlies dat om deze beenderen zit heeft o.a. de functie om het bot te vernieuwen door het aanmaken van botweefsel. Wanneer het paard een kneuzing of breuk oploopt in dit gebied, kan het botvlies geïrriteerd raken en plaatselijk opzwellen. Duurt de irritatie langer, dan zal de zwelling gaan mineraliseren en wordt dan omgezet in botweefsel, waardoor de zwelling blijvend kan worden. De problemen die het paard hiervan ondervindt, zijn afhankelijk van de locatie en de omvang van de zwelling. Zo kan er artrose van de gewrichten in de voorknie of sprong optreden als de schiefel daar erg dichtbij zit of kan door verdrukking van pezen gevolgschade ontstaan aan de tussenpees of het checkligament.

Bij paarden van alle leeftijden en aan alle benen kunnen schiefels optreden, echter komen schiefels nog het meest voor bij jonge sportpaarden aan de binnenzijde van het voorbeen. Een schiefel kan ontstaan door uitwendig letsel (bijv. vastliggen in de stal, het aantikken van de benen). De meest voorkomende oorzaak is echter overbelasting (door bijv. zware training, incorrecte beenstand). Om overbelasting te voorkomen, is het belangrijk een goed trainingsschema voor je paard op te stellen en ruim de tijd te nemen voor een warming up en cooling down. Overvraag je paard niet, zeker wanneer hij nog jong is. Pas de training aan op zijn leeftijd, conditie en africhtingsniveau en streef een gezonde beenstand na. Het gebruik van beenbescherming kan helpen om schade door uitwendige oorzaken te voorkomen.

Vermoed je dat je paard last heeft van een schiefel, dan is het belangrijk zo snel mogelijk een diagnose te laten stellen door de dierenarts. Met behulp van echo’s en röntgenfoto’s kan hij/zij zien in welk mineralisatiestadium de schiefel zich bevindt. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen een acute schiefel en een schiefel waarbij er al meer botweefsel gevormd is. Door het geven van rust, ontstekingsremmers en het koelen van de benen kan het pijnlijke ontstoken weefsel in het acute stadium slinken, waardoor eventuele botveranderingen zo klein mogelijk blijven. Is er al sprake van botnieuwvorming met kans op blijvende schade aan pezen, dan kan er gekozen worden voor een operatie. Hierbij wordt het overtollige botweefsel verwijderd. Bij een breuk of een na de operatie terugkerende schiefel wordt vaak gekozen om een deel van het griffelbeen te amputeren.

Dit is een samenvatting. Lees het volledige artikel ‘Schiefels bij paarden’ op Paardenarts.nl van Mark van Manen, paardenarts.